Καθώς η περίοδος προσαρμογής στις νέες δυσκολές συνθήκες μας προλαβαίνει και όλοι μίλάνε για τη δυσκολότερη οικονομική περίοδο των εποχών, καλό θα ήταν να μπορούμε να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα πριν αρχίσουμε να κινδυνολογούμε χωρίς μέτρο.
Είναι καλό να λάβουμε υπόψη τις δυσκολίες που μας περιμένουν και να έχουμε γνώση της πραγματικής εικόνας στην ελληνική αλλά και στη παγκόσμια αγορά. Θα ήταν λοιπόν συνετό να βάζουμε μια σαφή και διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα θετικά και κανονιστικά ζητήματα της οικονομίας. Με λίγα λόγια είναι αρκετά διαφορετικό να μιλάμε για τα καθαρά θέματα της οικονομίας απο το να προτείνουμε μια πολιτική ή μια γραμμή την οποία πρέπει να ακολουθήσουμε ως κράτος για να μας βγάλει απο τις δυσκολίες της τωρινής κατάστασης ή τουλάχιστον να μας γλιτώσει απο τα χειρότερα.
Τα θετικά ζητήματα λοιπόν είναι όλα εκέινα τα αξιώματα για την λειτουργία της οικονομίας. Την αλληλένδετη σχέση των νοικοκυριών με τις επιχειρήσεις, τις δαπάνες και τους συντελεστές παραγωγής που αυτά παρέχουν(κεφάλαιο, εργασία). Οι επιχειρήσεις απο τη πλευρά τους παρέχουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους στα νοικοκυρια που πληρώνουν για να τα αποκτήσουν' και αυτό συνεχίζεται.. πολύ απλά θέλω να πώ πως όσο και να συζητάμε, όσο και να διαφωνούμε, αυτά δεν αλλάζουν! Τώρα τα κανονιστικά ζητήματα είναι εκείνα τα μέτρα που θα πάρουν οι κυβερνήσεις(υψος φόρων κλπ) οι οργανισμοί, οι φορείς και γενικά ο επιχειρηματικός κόσμος για να μπορέσει η οικονομία να λειτουργήσει με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτές η επιλογές μπορέι να είναι σκληρές αποφάσεις ειδικά όταν επικρατεί μια κατάσταση σαν αυτή που βιώνουμε τώρα. Θα ήταν καλό πριν ακούσουμε όλες τις θεωρίες του καθενός για τα μέτρα που πρέπει να πάρουμε, και πριν φθάσουμε στο εύκολο συμπέρασμα να αρχίσουμε απο τα στοιχειώδη που δεν είναι κάτι άλλο απο την ανάλυση της κατάστασης, το προσδιορισμό του πραγματικού προβλήματος και τέλος την θέση του καθενός. Το θέμα έγκειται στο να μπορέσουμε να δούμε όλες τις προτάσεις, να τις βάλουμε κάτω και να τις κρίνουμε αντικειμενικά και όχι βάσει συμφερόντων, είτε αυτά είναι κομματικά είτε κερδοσκοπικά.
Η ιστορία επίσης μπορεί να μας βοηθήσει να κρίνουμε καταστάσεις που ήλθαν στο παρελθόν. Η Ιαπωνία είναι ένα λαμπρό παράδειγμα. Ακολούθησε ένα μονοπάτι απο αποφάσεις όπως η άρνηση να αφήσει τις τράπεζες-zombie να πεθάνουν, την αδυναμία της να επανακεφαλαιοποιήσει το σύστημα. Είναι δραματικό να μην υπολογίζουμε την ιστορία και χωρίς εκτίμηση να βαδίζουμε στο ίδιο μονοπάτι λαθών. Οι αποφάσεις και ο τρόπος που θα λυθεί το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι κάτι που αφορά τον κάθε Έλληνα πολίτη επειδή η κάθε μορφή οικονομικής τονωτικής ένεσης από τη κυβέρνηση έχει να κάνει με τα δικά μας χρήματα και αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Giannis Giataganas
IT related
No comments:
Post a Comment